Αιμοδυναμικό Εργαστήριο (επεμβατική καρδιολογία)

H μεσοκολπική επικοινωνία είναι μια τρυπούλα μεταξύ των δύο άνω κοιλοτήτων της καρδιάς, η οποία βρίσκεται φυσιολογικά σε όλα τα έμβρυα και κλείνει αυτόματα μέσα στους πρώτους μήνες ή χρόνια ζωής. Σε ένα μικρό ποσοστό παιδιών η τρυπούλα αυτή παραμένει ανοιχτή. Η σύγκλειση της επικοινωνίας αυτής στην παιδική ηλικία συνιστάται όταν παρατηρείται αιμοδυναμική επιβάρυνση με υπερφόρτωση όγκου της δεξιάς κοιλίας (διάταση των δεξιών καρδιακών κοιλοτήτων).

• Η σύσταση να κλείνονται οι αιμοδυναμικά σημαντικές επικοινωνίες στην παιδική ηλικία γίνεται για να μην επιβαρυνθεί περαιτέρω η καρδιά στην ενήλικη ζωή και να αποφευχθούν οι αρρυθμίες που προέρχονται από τη διάταση της καρδιάς.
• Στο παρελθόν, ο μόνος τρόπος σύγκλεισης των επικοινωνιών αυτών ήταν χειρουργικός. Κατά τη διάρκεια του χειρουργείου, η καρδιά σταματά και ο χειρουργός κλείνει την τρύπα με τη χρήση ενός εμβαλώματος ή με απευθείας συρραφή.
• Το χειρουργείο είναι επιτυχής και ασφαλής μέθοδος, αλλά αφήνει μόνιμη ουλή.
• Τις τελευταίες τρείς δεκαετίες, έχει αναπτυχθεί μια εναλλακτική μέθοδος σύγκλεισης διαδερμικά με καθετηριασμό καρδιάς, η οποία είναι κατάλληλη για τις περισσότερες, αλλά όχι όλες, τις επικοινωνίες. Η καταλληλότητα σύγκλεισης μιας μεσοκολπικής επικοινωνίας με ομπρέλα, διαδερμικά ή μη, κρίνεται από τον ειδικό παιδοκαρδιολόγο ή καρδιολόγο ενηλίκων.

Ο καθετηριασμός

• Η επεμβατική πράξη γίνεται υπό γενική αναισθησία.
• Η μεσοκολπική επικοινωνία εξετάζεται ενδελεχώς με διοισοφάγειο υπερηχογράφημα και μετά ο καρδιοχειρουργός προβαίνει σε σύγκλεισή της από την κεντρική φλέβα του ποδιού.
• Η πιο συνήθης συσκευή (ομπρέλα) που χρησιμοποιείται για τη σύγκλειση απεικονίζεται κατωτέρω (αριστερά). Στη φωτογραφία δεξιά απεικονίζεται η μέθοδος σύγκλεισης βήμα προς βήμα.
  
• Απαιτείται παραμονή στο νοσοκομείο για μία ημέρα.
• Μετά τη σύγκλειση, ο ασθενής τίθεται σε αγωγή με ασπιρίνη για 6 μήνες, οπότε και ολοκληρώνεται η ενσωμάτωση της συσκευής από το σώμα.

ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΜΕΣΟΚΟΛΠΙΚΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

«Είναι δυνατόν να απορριφθεί η συσκευή μετά από επιτυχή τοποθέτησή της;»

Απόρριψη της συσκευής από το σώμα δεν μπορεί να συμβεί. Αντιθέτως, η συσκευή επικαλύπτεται από ενδοθήλιο και ενσωματώνεται στο μεσοκολπικό διάφραγμα μέσα σε 6 μήνες από την τοποθέτηση.

«Μπορεί να φύγει η συσκευή από τη θέση της μετά την τοποθέτησή της ή να τραυματίσει την καρδιά άμεσα ή μακροχρόνια;»

Εμβολισμός της συσκευής ή τραυματισμός της καρδιάς έχει αναφερθεί σε ποσοστό μικρότερο από 1%, σε ασθενείς που δεν είναι κατάλληλα επιλεγμένοι και δεν έχουν επαρκή ιστικά όρια όπου να μπορεί να «πατήσει» η ομπρέλα. Κεντρικά ελλείμματα με καλά όρια προς όλες τις κατευθύνσεις έχουν σχεδόν μηδενικές πιθανότητες μετακίνησης από τη θέση τους. Είναι θεμιτό την τελική εκτίμηση του αν μία επικοινωνία μπορεί να συγκλεισθεί ασφαλώς με ομπρέλα ή όχι να την κάνει ο ειδικός επεμβατικός Καρδιολόγος, ο οποίος έχει την εμπειρία της μεθόδου.

«Υπάρχουν μελέτες που να συγκρίνουν τη χειρουργική με τη διαδερμική μέθοδο;»

Nαι. Τυχαιοποιημένη μελέτη από τις Ηνωμένες Πολιτείες έχει δείξει ότι το ποσοστό νοσηρότητας με τη χειρουργική μέθοδο είναι υψηλότερο της διαδερμικής κλειστής μεθόδου με ομπρέλα, ενώ ο χρόνος νοσηλείας και το συνολικό κόστος είναι σημαντικά μεγαλύτερα (Δημοσίευση: Comparison between transcatheter and surgical closure of secundum atrial septal defect in children and adults: results of a multicenter nonrandomized trial. Du ZD, Hijazi ZM, Kleinman CS, Silverman NH, Larntz K; Amplatzer Investigators. J Am Coll Cardiol. 2002 Jun 5;39:1836-44).

«Yπάρχουν κατευθυντήριες γραμμές για το ποια από τις δύο μεθόδους , χειρουργική ή διαδερμική, είναι προτιμότερη;»

Ναι. Το παρακάτω είναι μεταφρασμένο απόσπασμα από τις κατευθυντήριες γραμμές της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας του 2011 σχετικά με τη διαδερμική τοποθέτηση ομπρελών, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Circulation τον Αύγουστο του 2011 (Feltes TF, et al; on behalf of the American Heart Association Congenital Cardiac Defects Committee of the Council on Cardiovascular Disease in the Young, Council on Clinical Cardiology, and Council on Cardiovascular Radiology and Intervention. Indications for cardiac catheterization and intervention in pediatric cardiac disease: a scientific statement from the American Heart Association. Circulation. 2011;123)

«Πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι τα αποτελέσματα της διαδερμικής μεθόδου σύγκλεισης μεσοκολπικών επικοινωνιών είναι συγκρίσιμα με τη χειρουργική μέθοδο σε κατάλληλα επιλεγμένους ασθενείς. Η σύγκλειση μεσοκολπικών επικοινωνιών με ομπρέλα έχει χαμηλό ρίσκο επιπλοκών, βραχύ χρόνο αναισθησίας και βραχύ χρόνο συνολικής νοσηλείας. Όταν οι συνθήκες είναι κατάλληλες, η διαδερμική σύγκλειση μεσοκολπικών επικοινωνιών έχει γίνει η θεραπεία εκλογής αντί για ανοικτή εγχείρηση καρδιάς σε πολλά κέντρα».

«Μπορώ να κάνω την επέμβαση στο νοσοκομείο της περιοχής μου;»

Όπως όλοι οι επεμβατικοί καθετηριασμοί καρδιάς, έτσι και η σύγκλειση μεσοκολπικής επικοινωνίας με ομπρέλα πρέπει να πραγματοποιείται πάντα σε οργανωμένα κέντρα με καρδιοχειρουργική υποστήριξη και ποτέ χωρίς την υποστήριξη από καρδιοχειρουργική ομάδα, η οποία πρέπει να βρίσκεται στο νοσοκομείο.

Για περισσότερες πληροφορίες παρακαλούμε απευθυνθείτε στον θεράποντα καρδιολόγο.

Οι πνευμονικές αρτηρίες (δεξιά και αριστερή) φέρουν το μη οξυγονωμένο φλεβικό αίμα στους σύστοιχους πνεύμονες, για να οξυγονωθεί.Η στένωση των πνευμονικών αρτηριών μπορεί να είναι συγγενής (εκ γενετής ιδιαιτερότητα) ή μετεγχειρητική, μπορεί δε να οδηγήσει σε υπέρταση και υπερτροφία της δεξιάς κοιλίας, με πιθανή εμφάνιση καρδιακής δυσλειτουργίας.

Μαγνητική τομογραφία ασθενούς
με στένωση δεξιάς πνευμονικής αρτηρίας

• Όταν η στένωση της πνευμονικής αρτηρίας εμφανίζεται στη νεογνική και πρώτη παιδική ηλικία, η συνήθης επεμβατική αντιμετώπιση είναι η διαδερμική αγγειοπλαστική με μπαλονάκι. \
•  Εάν η στένωση εμφανιστεί μετά τους πρώτους 18 μήνες ζωής, στην πλειονότητα των περιπτώσεων είναι δυνατή η διαδερμική τοποθέτηση ενός μεταλλικού νάρθηκα (stent) μέσα στον αυλό του αγγείου, ο οποίος το κρατά ανοικτό εφ’ όρου ζωής, και έτσι αποφεύγεται η ανοικτή χειρουργική επέμβαση.
• Ενίοτε, είναι ενδεδειγμένη και εφικτή η τοποθέτηση ειδικών stent και στην πρώτη βρεφική ηλικία, ως εκ τούτου η κάθε περίπτωση πρέπει να εξατομικεύεται προς επίτευξη του καλύτερου δυνατού αποτελέσματος.

Πριν την τοποθέτηση του stent, ο ασθενής πρέπει να υποβληθεί σε μαγνητική τομογραφία καρδιάς-μεγάλων αγγείων (MRI) ή αξονική τομογραφία με σκιαγραφικό, προκειμένου να εκτιμηθούν οι ακριβείς διαστάσεις και η ανατομία του αγγείου.

Ενίοτε, ιδιαίτερα εάν έχει προηγηθεί πρόσφατος διαγνωστικός καθετηριασμός, δεν χρειάζεται περαιτέρω απεικόνιση πριν από την επεμβατική πράξη.

• Εφόσον η αξονική ή μαγνητική τομογραφία πιστοποιήσει ότι είναι δυνατή η τοποθέτηση stent και γίνουν οι κατάλληλες μετρήσεις για την εκτίμηση του βαθμού της στένωσης, προβαίνουμε σε καθετηριασμό καρδιάς, ο οποίος γίνεται συνήθως από το πόδι του ασθενούς.
• Η επεμβατική πράξη γίνεται υπό γενική αναισθησία.
• Γίνεται έγχυση σκιαγραφικού στη δεξιά κοιλία και τη δεξιά πνευμονική αρτηρία, και επαναλαμβάνονται οι μετρήσεις του αγγείου, ούτως ώστε να επιλεγεί το κατάλληλου μεγέθους stent (και μπαλόνι που θα βοηθήσει στη διάταση του stent).

Μπορούν να χρησιμοποιηθούν stent, τα οποία είναι συνήθως από ανοξείδωτο ατσάλι ή πλατίνα (εικόνα).

Στενωμένο αγγείο	Μετά την τοποθέτηση stent

ΜΕΤΕΠΕΜΒΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

• Ο ασθενής μένει στο νοσοκομείο 1-2 ημέρες. Προ εξόδου, πραγματοποιείται ακτινογραφία θώρακος και υπερηχογραφικός έλεγχος.
• Η μόνη φαρμακευτική αγωγή που απαιτείται είναι ασπιρίνη, η χορήγηση της οποίας ξεκινάει το απόγευμα πριν την επέμβαση και συνεχίζεται μέχρι και 6 μήνες μετά. Μετά την πάροδο 3-4 μηνών, επαναλαμβάνεται ο υπερηχογραφικός έλεγχος.

Εάν έχετε περαιτέρω ερωτήσεις, παρακαλούμε απευθυνθείτε στον θεράποντα παιδοκαρδιολόγο.

Η στένωση αυτή μπορεί να προκαλέσει υπέρταση και υπερτροφία της αριστερής κοιλίας, με πιθανή εμφάνιση καρδιακής δυσλειτουργίας.

• Όταν η στένωση του ισθμού της αορτής εμφανίζεται στη νεογνική ηλικία και μέχρι τη συμπλήρωση του πρώτου έτους ζωής, ο ασθενής πρέπει να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση για αφαίρεση του στενωμένου τμήματος του αγγείου.
• Εάν η στένωση του ισθμού εμφανιστεί μετά την ηλικία του ενός έτους και μέχρι το όγδοο έτος ζωής, ο ασθενής ενδέχεται να μπορεί να αντιμετωπιστεί και με διαδερμική μέθοδο (διάταση του στενωμένου αυλού με μπαλονάκι).
• Μετά το όγδοο έτος ζωής, στην πλειονότητα των περιπτώσεων είναι δυνατή η διαδερμική τοποθέτηση ενός μεταλλικού νάρθηκα (stent) μέσα στον αυλό του αγγείου, ο οποίος το κρατά ανοικτό εφ’ όρου ζωής, και έτσι αποφεύγεται η ανοικτή χειρουργική επέμβαση.

Πριν την τοποθέτηση stent στον αυλό της αορτής, ο ασθενής πρέπει να υποβληθεί σε μαγνητική τομογραφία καρδιάς-μεγάλων αγγείων (MRI) ή αξονική τομογραφία με σκιαγραφικό, προκειμένου να εκτιμηθούν οι ακριβείς διαστάσεις και η ανατομία του αγγείου. Ενίοτε, ιδιαίτερα εάν έχει προηγηθεί πρόσφατος διαγνωστικός καθετηριασμός, δεν χρειάζεται περαιτέρω απεικόνιση πριν από την επεμβατική πράξη.

• Εφόσον η αξονική ή μαγνητική τομογραφία πιστοποιήσει ότι είναι δυνατή η τοποθέτηση stent, προβαίνουμε σε καθετηριασμό καρδιάς, ο οποίος γίνεται συνήθως από το πόδι του ασθενούς.
• Η επεμβατική πράξη γίνεται υπό γενική αναισθησία.
• Γίνεται έγχυση σκιαγραφικού στην αορτή και επαναλαμβάνονται οι μετρήσεις του αγγείου, ούτως ώστε να επιλεγεί το κατάλληλου μεγέθους stent (και μπαλόνι που θα βοηθήσει στη διάταση του stent).
• Μπορούν να χρησιμοποιηθούν διάφοροι τύποι stent, τα οποία είναι συνήθως από ανοξείδωτο ατσάλι ή πλατίνα (εικόνα).
  
  

  Στενωμένο αγγείo	Μετά την τοποθέτηση stent

• Ο ασθενής μένει στο νοσοκομείο 1-2 ημέρες. Προ εξόδου, πραγματοποιείται ακτινογραφία θώρακος και υπερηχογραφικός έλεγχος.
• Η μόνη φαρμακευτική αγωγή που απαιτείται είναι ασπιρίνη, η χορήγηση της οποίας ξεκινά το απόγευμα πριν την επέμβαση και διακόπτεται 6 μήνες μετά. Μετά την πάροδο 6 μηνών, επαναλαμβάνεται ο έλεγχος, με μαγνητική ή αξονική τομογραφία και ακτινογραφία θώρακος.
  

  Αορτογραφία μετά την τοποθέτηση stent	Αξονική τομογραφία για την εκτίμηση της θέσεως και της βατότητας 6 μήνες μετά την τοποθέτηση stent

Εάν έχετε περαιτέρω ερωτήσεις, παρακαλούμε απευθυνθείτε στον θεράποντα επεμβατικό παιδοκαρδιολόγο.

Πληροφορίες για γονείς

Το παιδί σας έχει διαγνωστεί με παραμένοντα βοτάλλειο πόρο, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει επικοινωνία μεταξύ των δύο κύριων αρτηριών που εκφύονται από την καρδιά: την αορτή, η οποία αρδεύει με οξυγονωμένο αίμα τον εγκέφαλο και το σώμα, και την πνευμονική, η οποία μεταφέρει το φλεβικό αίμα στους πνεύμονες για να οξυγονωθεί.

• Η σύγκλειση του βοταλλείου πόρου γίνεται στη βρεφική/παιδική ηλικία, καθώς εάν αφεθεί, μπορεί να επιβαρύνει την καρδιά.
• Στο παρελθόν, ο μόνος τρόπος για να κλειστεί αυτή η επικοινωνία ήταν ο χειρουργικός, με προσπέλαση από το αριστερό ημιθωράκιο.
• Η χειρουργική μέθοδος είναι απολύτως ασφαλής, αλλά αφήνει μόνιμη ουλή και απαιτεί παραμονή στο νοσοκομείο για 5-7 ημέρες.

Τα τελευταία 15-20 χρόνια, αυτές οι επικοινωνίες κλείνονται με συσκευές όπως σπειράματα ή ομπρέλες (φωτογραφία κάτωθεν). Ο βοτάλλειος πόρος του παιδιού σας μπορεί να είναι κατάλληλος για διαδερμική σύγκλειση. Απαιτείται το παιδί να ζυγίζει πάνω από 5 κιλά. Εάν η επικοινωνία είναι μεγάλη, είναι δυνατόν να χορηγηθούν διουρητικά και να αναβληθεί ο καθετηριασμός, μέχρι το βάρος του παιδιού να φτάσει στα ανωτέρω επίπεδα.

Η ΕΠΕΜΒΑΣΗ

• Ο επεμβατικός καθετηριασμός γίνεται υπό γενική αναισθησία, τοποθετώντας ένα μικρό θηκάρι (πλαστικό καθετήρα) στη μηριαία αρτηρία και τη μηριαία φλέβα του παιδιού (στο άνω μέρος του ποδιού).
• Ελέγχεται το μέγεθος του βοταλλείου πόρου με αγγειογραφία, και ο επεμβατικός παιδοκαρδιολόγος αποφασίζει τι είδους συσκευή θα χρησιμοποιήσει.
• Η συσκευή τοποθετείται με ακτινοσκοπικό έλεγχο, και στο τέλος επαναλαμβάνεται η αγγειογραφία, για να τεκμηριωθεί ότι ο βοτάλλειος πόρος έχει συγκλεισθεί πλήρως (φωτογραφίες κάτωθεν).
• Το παιδί μένει στο νοσοκομείο για ένα βράδυ μετά την επέμβαση, και την επόμενη ημέρα ελέγχεται η συσκευή υπερηχογραφικά και με ακτινογραφία.

Οι φωτογραφίες δείχνουν τη σύγκλειση βοταλλείου πόρου με συσκευή τύπου ομπρέλας

Η διαδερμική σύγκλειση του βοταλλείου πόρου αποτελεί ασφαλή εναλλακτική μέθοδο της χειρουργικής και συνιστά τη μέθοδο εκλογής στις περισσότερες περιπτώσεις.

Η πνευμονική και τριγλώχινα βαλβίδα βρίσκονται στις δεξιές καρδιακές κοιλότητες. Από αυτές περνάει το μη οξυγονωμένο φλεβικό αίμα για να πάει στους πνεύμονες όπου θα οξυγονωθεί.

Σε ασθενείς με συγγενή καρδιοπάθεια (ή πιο σπάνια μετά από νόσο ρευματικού πυρετού ή ενδοκαρδίτιδας), οι βαλβίδες αυτές μπορεί να παρουσιάσουν στένωση ή ανεπάρκεια.

Η πιο συχνή περίπτωση συγγενούς καρδιοπάθειας που μπορεί να οδηγήσει σε στένωση ή και ανεπάρκεια της πνευμονικής βαλβίδας είναι η τετραλογία Fallot, αλλά και άλλες σπανιότερες στις οποίες έχει χρειαστεί να τοποθετηθεί ένα βαλβιδοφόρο μόσχευμα.

Η στένωση ή και ανεπάρκεια των πνευμονικής /τριγλώχινας βαλβίδας μπορεί να οδηγήσουν σε διάταση και υπερτροφία της δεξιάς κοιλίας με πιθανή εμφάνιση δεξιάς καρδιακής ανεπάρκειας και αρρυθμιών. Σε βαρειές περιπτώσεις μπορεί να εμφανιστεί δύσπνοια και δυσχέρεια στην κόπωση, ηπατομεγαλία, και οιδήματα των κάτω άκρων.

Η κλασσική αντιμετώπιση είναι η επανεγχείρηση, η οποία όμως συνοδεύεται από αυξημένο κίνδυνο και αρκετές επιπλοκές. Τα τελευταία δώδεκα χρόνια έχει αναπτυχθεί μια εναλλακτική θεραπεία που βασίζεται στην τοποθέτηση μιας βιολογικής βαλβίδας, η οποία γίνεται με καθετηριασμό (χωρίς εγχείρηση).

Μέχρι τώρα έχουν πραγματοποιηθεί περί τις 3000 εμφυτεύσεις βαλβίδας Μelody παγκοσμίως και περί τις 300 εμφυτεύσεις της νεότερης (και μεγαλύτερης σε διάμετρο) βαλβίδας Edwards στη θέση της πνευμονικής βαλβίδας. Η μέθοδος έχει γίνει ευρέως αποδεκτή και προτιμάται σε ασθενείς υψηλού κινδύνου λόγω της μικρότερης νοσηρότητας και βραχύτερου χρόνου νοσηλείας σε σχέση με την επανεγχείρηση.

ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΔΙΑΔΕΡΜΙΚΗΣ ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΗΣ ΒΑΛΒΙΔΑΣ

• Σε ασθενείς στους οποίους έχει τοποθετηθεί βαλβιδοφόρο μόσχευμα στη θέση της πνευμονικής, είναι απαραίτητο η διάμετρος του μοσχεύματος να είναι τουλάχιστον 16χιλ.
• Το βάρος του ασθενούς πρέπει να είναι τουλάχιστον 20 κιλά.
• Τα στεφανιαία αγγεία (κυρίως το αριστερό στέλεχος πρέπει να είναι σε απόσταση από την περιοχή εμφύτευσης της βαλβίδας για να αποφευχθεί συμπίεση του στεφανιαίου από το stent της βαλβίδας). Αυτό μπορεί να εκτιμηθεί με μαγνητική τομογραφία καρδιάς αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις χρειάζεται επιβεβαίωση με καρδιακό καθετηριασμό.

ΠΡΟ-ΕΠΕΜΒΑΤΙΚΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗ

Η εμφυτευθείσα βαλβίδα τοποθετείται μέσα στο υπάρχον μόσχευμα με καρδιακό καθετηριασμό. Πριν την διαδερμική τοποθέτηση ενδοκαρδιακής βαλβίδας θα πρέπει να προηγηθεί μαγνητικήτομογραφία καρδιάς – μεγάλων αγγείων (MRI) ή αξονική τομογραφία με σκιαγραφικό για ναεκτιμηθούν οι ακριβείς διαστάσεις και η ανατομία της περιοχής. Μαζί με την αξονική ή μαγνητική τομογραφία καρδιάς, ενδέχεται να χρειαστεί περαιτέρω έλεγχος με καθετηριασμό καρδιάς για να εξεταστεί ενδελεχώς η ανατομία των στεφανιαίων αγγείων για τους λόγους που αναφέρονται ανωτέρω.

Τεστ κοπώσεως και Holter ρυθμού θα πραγματοποιηθούν επίσης για να εκτιμηθεί η λειτουργική καθώς και η αρρυθμιολογική κατάσταση του ασθενούς.

Επί πιστοποίησης της αναγκαιότητας και καταλληλότητας του ασθενούς για διαδερμική εμφύτευση της βαλβίδας, υποβάλλεται ο φάκελος του ασθενούς στο Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας προς έγκριση της ιατρικής πράξης, η οποία γίνεται όπως περιγράφεται κατωτέρω:

ΕΠΕΜΒΑΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ

• Η επεμβατική πράξη πραγματοποιείται πάντα υπό γενική αναισθησία.
• Ο ασθενής εισάγεται στο νοσοκομείο την ημέρα της επέμβασης ή σπανιότερα την προηγούμενη.
• Πραγματοποιείται δεξιός καθετηριασμός κατά τη διάρκεια του οποίου γίνεται έγχυση σκιαγραφικού στην δεξιά κοιλία και πνευμονική αρτηρία και επανεκτιμώνται οι διαστάσεις της πνευμονικής βαλβίδας και του μοσχεύματος. Επίσης εξετάζονται τυχόν συνοδές στενώσεις, όπως για παράδειγμα στους κλάδους της πνευμονικής αρτηρίας που πρέπει να αντιμετωπιστούν.
• Κατόπιν φουσκώνεται δοκιμαστικά ένα μπαλόνι στην περιοχή που θα τοποθετηθεί τοstent προς περαιτέρω διερεύνηση της ανατομίας της περιοχής, ενώ ταυτόχροναπραγματοποιείται στεφανιογραφία για να αποκλεισθεί η πιθανότητα απόφραξης των στεφανιαίων αγγείων μετά την τοποθέτηση της βαλβίδας.
• Επιλέγεται βαλβίδα κατάλληλου μεγέθους η οποία προωθείται είτε από τη φλέβα του ποδιού (μηριαία φλέβα) είτε του λαιμού (σφαγίτιδα φλέβα).
• Τέλος, εκτιμάται το λειτουργικό και αιμοδυναμικό αποτέλεσμα της εμφυτευθείσας βαλβίδας.

Ακτινολογικές εικόνες από την τοποθέτηση της βαλβίδας Melody από την μηριαία φλέβα σε ασθενή με προηγηθείσα χειρουργικά τοποθετημένη βιοπροσθετική βαλβίδα.

Ακτινολογικές εικόνες από την τοποθέτηση της βαλβίδας Melody από την μηριαία φλέβα σε ασθενή με πνευμονικό μόσχευμα για ατρησία πνευμονικής βαλβίδας και τετραλογία Fallot

Ακτινολογικές εικόνες από την διαμηριαία τοποθέτηση της βαλβίδας Melody σε ασθενή με χειρουργικά τοποθετημένη βιοπροσθετική βαλβίδα στη θέση της τριγλώχινας βαλβίδας.

ΜΕΤΕΠΕΜΒΑΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ

• Ο ασθενής μένει στο νοσοκομείο για 1-2 ημέρες.
• Προ της εξόδου πραγματοποιείται ακτινογραφία θώρακος και υπερηχογράφημα για έλεγχο της θέσης και λειτουργικότητας της βαλβίδας.
• Η μόνη φαρμακευτική αγωγή που απαιτείται είναι ασπιρίνη, η χορήγηση της οποίας ξεκινάει το απόγευμα της επέμβασης και συνεχίζεται για 6 μήνες μετά.
• Ο ασθενής παρακολουθείται σε τακτά χρονικά διαστήματα και περί τα 1-2 έτη μετά την πράξη υποβάλλεται σε νέα μαγνητική τομογραφία καρδιάς για να εκτιμηθεί το απώτερο αποτέλεσμα.

Εάν έχετε περαιτέρω ερωτήσεις, παρακαλούμε απευθυνθείτε στο θεράποντα παιδοκαρδιολόγο.