Ιατρικά Τμήματα
Αλλεργιολογία Παίδων
Οι αλλεργίες παρουσιάζουν αύξηση παγκοσμίως. Η αλλεργική ρινίτιδα, το άσθμα, όπως και το έκζεμα – ατοπική δερματίτιδα. αποτελούν πλέον σοβαρά προβλήματα υγείας.
To Τμήμα
Το Τµήµα Παιδο-Αλλεργιολογίας του Παίδων ΜΗΤΕΡΑ, εξυπηρετεί τα παιδιά που πάσχουν από αλλεργικά νοσήματα, όπως αλλεργική ρινίτιδα (με ή χωρίς συνοδό επιπεφυκίτιδα), άσθμα (με ή χωρίς ρινίτιδα), φαρμακευτική αλλεργία, εξ’ επαφής δερματίτιδα, έκζεμα από διάφορες χημικές ή φαρµακευτικές ουσίες ή από άλλη αιτία, τροφική αλλεργία, τσιμπήματα από σφήκες ή μέλισσες, κνίδωση, κ.λπ.
Τις τελευταίες 4 δεκαετίες, παγκοσμίως, οι αλλεργίες έχουν αυξηθεί. Η αλλεργική ρινίτιδα, το άσθμα, όπως και το έκζεμα – ατοπική δερματίτιδα. αποτελούν πλέον σοβαρά προβλήματα υγείας. Ομοίως, και η τροφική και η φαρμακευτική αλλεργία, οι οποίες προκαλούν, συχνότερα, κνίδωση αλλά, μπορεί να προκαλέσει και αναφυλαξία. Το άσθμα, ειδικά, ευθύνεται για τις απουσίες εκατομμυρίων παιδιών από τα μαθήματά τους στο σχολείο, ετησίως.
Παθήσεις
Αλλεργία είναι η παθολογική αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος σε κάποια εξωτερική ουσία, η οποία είναι, συνήθως, «αθώα» και θεωρείται, γενικά, ακίνδυνη. Η ουσία αυτή ονομάζεται αλλεργιογόνο και έρχεται σε επαφή με τον οργανισμό μέσω εισπνοής, κατάποσης ή και επαφής με το δέρμα.
Το τμήμα αντιμετωπίζει παθήσεις όπως:
- Αλλεργική ρινίτιδα
Η αλλεργική ρινίτιδα, και η ρινο-επιπεφυκίτιδα, παρουσιάζεται με κρίσεις πταρμού (φτέρνισμα) ειδικά το πρωί, συνάχι, μπούκωμα, κνησμό (φαγούρα) στη μύτη ή/και την στοματική κοιλότητα. Τα μάτια είναι κόκκινα, δακρύζουν και έχουν φαγούρα. Εξ αιτίας του κνησμού, οι ασθενείς τρίβουν την μύτη («αλλεργικός χαιρετισμός») και τα μάτια τους. - Αλλεργικό βρογχικό άσθμα
Το αλλεργικό βρογχικό άσθμα αποτελεί χρόνια πάθηση, της οποίας κύρια συμπτώματα είναι ο βήχας και η δύσπνοια, ενώ το πιο χαρακτηριστικό ακροαστικό εύρημα είναι «το βράσιμο» ή «γατάκια» στον θώρακα. Η πλειονότητα των ασθματικών παιδιών, παρουσιάζουν ασθματικό παροξυσμό (κρίση άσθματος) όταν κρυολογούν (ιογενείς λοιμώξεις), όταν εκτίθενται στον καπνό του τσιγάρου, και με την ατμοσφαιρική ρύπανση.
Τόσο η αλλεργική ρινίτιδα όσο και το άσθμα, (αναπνευστική αλλεργία) μπορεί να εμφανισθούν την άνοιξη ή το φθινόπωρο (εποχιακή ρινίτιδα ή άσθμα), ή να είναι παρόντα κατά τη διάρκεια όλου του έτους. Πολύ συχνά και τα δύο αυτά νοσήματα συνυπάρχουν. - Αλλεργική επιπεφυκίτιδα
- Ατοπική δερματίτιδα
Το έκζεμα ή ατοπική δερματίτιδα, εμφανίζεται συνήθως κατά τη βρεφική ηλικία με εξάνθημα, με κύριο χαρακτηριστικό σύμπτωμα τον κνησμό (φαγούρα), και χαρακτηριστική εντόπιση στις πτυχές των χεριών και των ποδιών (αγκώνες, γόνατα), αλλά δυνατόν το εξάνθημα να καταλαμβάνει, στις βαρύτερες μορφές του, ολόκληρο το σώμα. - Κνίδωση
Η Κνίδωση, κοινώς «πετάλες» ή «φλούμπες», προσβάλλει περίπου το 20% ανθρώπων, κάποια στιγμή στην ζωή τους. Συνήθη αίτιά της είναι τροφές ή φάρμακα, φυσικά αίτια, στρες. Η αρχική εμφάνιση είναι κνησμός με πομφό (έπαρμα) και ερύθημα. Οι βλάβες παραμένουν λιγότερο από 24 ώρες στο ίδιο σημείο. Εάν η κατάσταση διαρκεί πάνω από 6 εβδομάδες πρόκειται για χρόνια κνίδωση. - Αναφυλαξία
Η αναφυλαξία αποτελεί, στις σοβαρότερες μορφές της, την πλέον επείγουσα κατάσταση, με κνίδωση και συμμετοχή και άλλων συστημάτων, που απαιτούν άμεση αντιμετώπιση γιατί είναι απειλητική για τη ζωή. Τα συνήθη αίτιά της είναι τροφές, φάρμακα και τσιμπήματα από μέλισσες ή σφήκες. - Φαρμακευτικές αντιδράσεις
Η φαρμακευτική αλλεργία, στα παιδιά ιδίως, οφείλεται κυρίως στα αντιβιοτικά, και δη στην πενικιλίνη και τα παράγωγά της. Η αμοξυκιλλίνη, λόγω συχνότερης συνταγογράφησης, αποτελεί συνήθως αίτιο φαρμακευτικής αλλεργίας στα παιδιά. - Τροφική αλλεργία
Τα συνηθέστερα τροφικά αλλεργιογόνα είναι το αγελαδινό γάλα, τα σιτηρά, το αυγό, ψάρι, το αράπικο φυστίκι, οι ξηροί καρποί των δένδρων, τα θαλασσινά (γαρίδα, το πλέον συχνό) και η σόγια. Η εμφάνιση της τροφικής αλλεργίας ακολουθεί τον χρόνο (ηλικία) εισαγωγής των τροφίμων.
Θεραπεία
Εκτός από τη συνήθη φαρμακευτική θεραπεία, συνιστάται απευαισθητοποίηση ειδικά για την αναπνευστική αλλεργία (ρινίτιδα, άσθμα), διότι έχει πολύ υψηλά ποσοστά επιτυχίας και είναι ασφαλής. Για το σκοπό αυτό γίνονται ειδικές εξετάσεις αίματος, δερµατικές δοκιμασίες, καθώς και εκτέλεση σπιροµετρίας, ή -αν υπάρξει ανάγκη για πληρέστερη διάγνωση- διενεργείται περαιτέρω έλεγχος με προκλήσεις.