Πανδημία covid-19: μια ευκαιρία να γίνουμε πιo ανθεκτικοί και ευγνώμονες για τη ζωή

Γράφει η
Λουίζα Βελετζά
Δρ Ψυχολογίας
Επιστ. Συνεργάτις Κλινικής Παιδιατρικής – Εφηβικής Ενδοκρινολογίας Παίδων ΜΗΤΕΡΑ

Μια διαφορετική άνοιξη, ένα διαφορετικό Πάσχα ζούμε φέτος. Καλούμαστε να κατανοήσουμε τους εαυτούς μας και να ανατρέξουμε στις εσωτερικές μας πηγές για να ανακαλύψουμε την ικανότητα προσαρμογής σε καταστάσεις πρωτόγνωρες για πολλούς.

Έχουμε χάσει την επικοινωνία με τα παιδιά και τους γονείς που βλέπαμε στην Κλινική Ελέγχου Βάρους του ΜΗΤΕΡΑ και θέλουμε σαν ομάδα να τους θυμίσουμε ότι τους σκεφτόμαστε και είμαστε στη διάθεσή τους, τηλεφωνικά ή διαδικτυακά, αν μας χρειαστούν.

Απευθύνομαι στους γονείς για να μοιραστώ κάποιες σκέψεις:

Η απομόνωση μπορεί να δημιουργήσει σύγχυση, απώλεια της αίσθησης του χρόνου, πλήξη και αίσθηση αποπροσανατολισμού από τους στόχους μας.
Μπορεί να νιώσουμε συναισθηματική εξουθένωση από την προσπάθεια προσαρμογής στις νέες συνθήκες.
Μπορεί να γίνουμε αναποφάσιστοι ή ευερέθιστοι ή επιθετικοί και να θέλουμε να απομονωθούμε ή να αποσυνδεθούμε συναισθηματικά από τους οικείου μας.
Μπορεί να έχουμε εναλλαγές διάθεσης, δυσκολία συγκέντρωσης, ή τάσεις παραίτησης όταν εργαζόμαστε από το σπίτι. Το ίδιο μπορεί να συμβαίνει στα παιδιά μας, που παρακολουθούν μαθήματα από το σπίτι.
Εναλλασσόμενα συναισθήματα, άγχους, θλίψης, μοναξιάς, κούρασης, θυμού, γενική αίσθηση στεναχώριας, απογοήτευσης απορροφούν όλη μας την ενέργεια.

Αυτά και άλλα είναι φυσιολογικές αντιδράσεις σε αιφνίδια, μη αναμενόμενα περιστατικά στη ζωή μας. Η προσαρμογή είναι δύσκολη και συχνά μοιάζει αδύνατη.

Σημαντικό για τους γονείς είναι να κατανοήσουν τους εαυτούς τους, να βρουν διεξόδους και να αντιληφθούν ότι παράλληλα συναισθήματα έχουν και τα παιδιά.

Σημαντικό επίσης είναι να μπορέσουν να εκφράσουν τη λύπη τους για όσα τους λείπουν και να έχουν γύρω τους ανθρώπους που αντέχουν να ακούσουν τα συναισθήματα τους, και να τους στηρίζουν.

Διέξοδοι όπως η άσκηση, η άθληση, η επικοινωνία με ανθρώπους που κατανοούν και συμπάσχουν, η ενασχόληση με κάποιες δραστηριότητες που χαλαρώνουν μπορεί να βοηθήσουν να αντέξουμε την κρίση.

Οι κρίσεις αυτές αφήνουν ίχνη τους στο ψυχισμό μας, αλλά παράλληλα μας ενδυναμώνουν και ενισχύουν τη συναισθηματική μας σύνδεση με τους ανθρώπους μας. Οι κρίσεις μας κάνουν πιο ανθεκτικούς και ευγνώμονες για τη ζωή.

Εύχομαι και ελπίζω ότι θα επανέλθουμε και θα συνεχίσουμε με τους στόχους που έχουμε θέσει.