Κρεατάκια: πότε πρέπει να βγάλει το παιδί μου ;

Γράφει η
Βασιλείου Αλεξάνδρα
Χειρουργός Ωτορινολαρυγγολόγος, Επιμελήτρια Ακοολογικού Τμήματος  Νοσοκομείου ΜΗΤΕΡΑ

Οι αδενοειδείς εκβλαστήσεις  (κρεατάκια)  είναι λεμφικός ιστός  που μαζί με τις αμυγδαλές αποτελούν μέρος  του αμυντικού συστήματος του οργανισμού (ανοσοποιητικό σύστημα). Βρίσκονται στο οπίσθιο τοίχωμα  της μύτης, περιοχή η οποία ονομάζεται ρινοφάρυγγας. Τα κρεατάκια συνήθως δεν είναι ορατά από το στόμα όπως είναι οι αμυγδαλές.

Στην παιδική ηλικία που τα παιδιά πρωτοέρχονται σε επαφή με μικρόβια και ιούς του περιβάλλοντος, τα κρεατάκια διογκώνονται- υπερτρέφονται, λόγω  αυξημένων αναγκών για άμυνα του οργανισμού. Αυτή η υπερτροφία  ξεκινάει από την γέννηση και φτάνει το μέγιστο όταν το παιδί είναι περίπου τριών με πέντε ετών. Από την ηλικία των επτά- οκτώ ετών αρχίζουν να υποστρέφουν και κατά την εφηβεία σχεδόν δεν φαίνονται.

Στους ενήλικες φυσιολογικά, έχουν εξαφανιστεί. Τα κρεατάκια είναι χρήσιμα στα μικρά παιδιά, αλλά δεν αποτελούν ουσιώδες  μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος των μεγαλύτερων παιδιών, των εφήβων, ή των ενηλίκων, για αυτό  και εξαφανίζονται.

Πότε τα κρεατάκια πρέπει να βγουν;
Τα κρεατάκια των παιδιών μπορεί κάποιες φορές να αυξηθούν σημαντικά σε μέγεθος. Αυτό μπορεί να συμβεί έπειτα από επανειλημμένη  έκθεση σε μικροβιακές ή ιογενείς λοιμώξεις.

Τα κρεατάκια πρέπει να αφαιρούνται αν το παιδί σας λόγω υπερτροφίας των αδενοειδών εκβλαστήσεων παρουσιάζει:

• Προβλήματα αναπνοής- το παιδί δυσκολεύεται να αναπνέει από  την μύτη και  χρειάζεται να αναπνέει από το στόμα, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα όπως σκασμένα χείλια και ξηρό στόμα. Σε κάποια παιδιά μπορεί να δούμε  ορθοδοντικές ανωμαλίες (τα δόντια να «πετάνε» προς τα έξω) και θολωτή υπερώα (αδενοειδές προσωπείο)
• Δυσκολίες στον ύπνο- το παιδί μπορεί να έχει προβλήματα στον ύπνο και να αρχίσει να ροχαλίζει. Σε κάποιες πιο σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να παρουσιάζει υπνική άπνοια (ακανόνιστη αναπνοή με παύσεις κατά τον ύπνο,  ροχαλητό και υπερβολική υπνηλία κατά την διάρκεια της ημέρας). Το παιδί που ροχαλίζει και κάνει άπνοιες δεν ξεκουράζεται με αποτέλεσμα να μην αναπτύσσεται σωστά σωματικά ή πνευματικά.
• Επαναλαμβανόμενα ή επίμονα προβλήματα με τα αυτιά- τα διογκωμένα κρεατάκια φράζουν την μύτη αλλά και τα σωληνάκια που αερίζουν τα αυτιά( ευσταχιανές σάλπιγγες) με αποτέλεσμα τα αυτιά να γεμίζουν υγρό (εκκριτική ωτίτιδα) το οποίο μπορεί και να μολυνθεί οδηγώντας σε οξεία μέση ωτίτιδα. Η παρουσία υγρού στα αυτιά, μειώνει την ακοή και άρα εμποδίζει την μάθηση και την σωστή ομιλία. Τα ίδια τα κρεατάκια αποτελούν «δεξαμενή» μικροβίων με αποτέλεσμα συχνές ωτίτιδες στα παιδιά αυτά.
• Επαναλαμβανόνενες ή επίμονες ιγμορίτιδες- ρινίτιδες-αδενοειδίτιδες – πολλές φορές τα ίδια τα κρεατάκια μολύνονται (αδενοειδίτιδα), με αποτέλεσμα να διογκώνονται ακόμα περισσότερο, οδηγώντας σε συμπτώματα όπως μύτη που «τρέχει» συνέχεια και ένρινη ομιλία.

Ως προς το μύθο «δεν πρέπει να βγαίνουν τα κρεατάκια γιατί είναι φίλτρο για ιούς και μικρόβια», ναι είναι αλήθεια  πως αν δουλεύουν σωστά είναι φίλτρο έως την ηλικία των 3 ετών περίπου. Όταν όμως διογκωθούν και κλείσουν την μύτη και τις ευσταχιανές σάλπιγγες, σημαίνει πως πλέον δεν λειτουργούν σωστά, σαν φίλτρο δηλαδή και δημιουργούν προβλήματα.
Και ως προς τον μύθο πώς «αν βγουν σε μικρή ηλικία… ξαναβγαίνουν», αν η αφαίρεση γίνει σωστά και με ακρίβεια, ώστε να μην μείνουν υπολείμματα, σπανίως υποτροπιάζουν και η θεραπεία είναι οριστική.

Επειδή τα κρεατάκια δεν είναι ορατά από το στόμα όπως οι αμυγδαλές, τα βλέπουμε μόνο  με το ενδοσκόπιο από την μύτη. Σπάνια μπορεί να χρειαστεί ακτινογραφία αδενοειδών εκβλαστήσεων. Η εξέταση για κρεατάκια αποτελεί μέρος της συνολικής ωτορινολαρυγγολογικής εξέτασης, όπου ο ειδικός παιδο-ωτορινολαρυγγολόγος θα πρέπει να εκτιμήσει και την κατάσταση των αμυγδαλών και των αυτιών του μικρού παιδιού.

Απρίλιος, 2017