Κακώσεις της μύτης στα παιδιά

Γράφει ο
Εμμανουήλ Κουδουμνάκης
Ωτορινολαρυγγολόγος
Συντονιστής Διευθυντής Γ’ Παιδιατρικής Κλινικής Ωτορινολαρυγγολογίας ΜΗΤΕΡΑ

 Η μύτη είναι το ανατομικό στοιχείο του προσώπου που προεξέχει αισθητά και ως εκ τούτου είναι το πρώτο όργανο που μπορεί να υποστεί κακώσεις ειδικά στην παιδική ηλικία που οι πτώσεις είναι περισσότερο συχνές.

Μετά από μια κάκωση της μύτης είναι δυνατόν να μην παρατηρήσουμε απολύτως τίποτα και το παιδί να αναφέρει απλώς μια ήπια ευαισθησία. Μπορεί να εμφανισθεί αμέσως ρινορραγία, που πρέπει να τη σταματήσουμε βάζοντας το παιδί να φυσήξει πρώτα καλά τη μύτη και στη συνέχεια, να σκύψει το κεφάλι και να πιέσει για 2-3 λεπτά τα ρουθούνια χαμηλά.

Τα περιστατικά με πρήξιμο ή παρεκτόπιση της μύτης έχουν πιο σοβαρή κλινική εικόνα και θα πρέπει να αξιολογηθούν από τον ειδικό ωτορινολαρυγγολόγο. Από την ψηλάφηση και την πρόσθια ρινοσκόπηση μπορούμε να κάνουμε τη διάγνωση αν πρόκειται για οίδημα στα μαλακά μόρια, οίδημα στις κόγχες ή για φαινομενική παρεκτόπιση της μύτης που οφείλεται στο οίδημα. Στις περιπτώσεις αυτές χορηγούμε αντιβιοτική αγωγή για την πρόληψη μετατραυματικής φλεγμονής και αξιολογούμε το παιδί μετά από 2-3 εικοσιτετράωρα. Η ακτινογραφία στις περιπτώσεις αυτές δεν είναι απαραίτητη. Όταν, όμως, το παιδί πονάει πολύ κατά την ψηλάφηση των οστών της μύτης, όταν υπάρχει εμφανής παρεκτόπιση της ρινικής πυραμίδας, τότε απαιτείται η λήψη ακτινογραφίας των ρινικών οστών, με την οποία θα επιβεβαιωθεί η ύπαρξη ή μη κατάγματος των ρινικών οστών. Στην περίπτωση κατάγματος ρινικών οστών, πρέπει άμεσα να γίνει ανάταξη αυτών με γενική αναισθησία. Σε μεγάλα παιδιά η ανάταξη μπορεί να γίνει στο εξωτερικό ιατρείο με τοπική αναισθησία. Η μετατραυματική παρεκτόπιση του ρινικού δια – φράγματος είναι σπάνια στα παιδιά και είναι αποτέλεσμα βαρύτατων κακώσεων.

Η πλέον ύπουλη κάκωση της μύτης είναι αυτή που δεν παρουσιάζει οίδημα ούτε ιδιαίτερο πόνο και φυσικά δεν ανησυχεί το περιβάλλον του παιδιού. Μετά από λίγες ημέρες, όμως, παρατηρείται «μπούκωμα» που επιδεινώνεται και πολλές φορές πυρετός με κακουχία, που παραπέμπουν σε κοινό κρυολόγημα ή γενικότερα σε λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος. Με το ιστορικό της προηγηθείσας κάκωσης θα πρέπει ο γονιός αλλά και ο παιδίατρος να είναι ευαισθητοποιημένοι για την ύπαρξη αιματώματος ή αποστήματος του ρινικού διαφράγματος. Στις περιπτώσεις αυτές απαιτείται η άμεση χειρουργική αφαίρεση του αιματώματος ή η παροχέτευση του αποστήματος, διότι υπάρχει μεγάλος κίνδυνος καταστροφής του χόνδρου του διαφράγματος και παραμόρφωσης της μύτης, καθώς και ανάδρομης φλεγμονής των μηνίγγων του εγκεφάλου.

Συμπερασματικά

Οι κακώσεις της μύτης είναι πολύ συχνές στα παιδιά. Συνήθως δεν δημιουργούν κανένα πρόβλημα και μετά από ένα ήπιο οίδημα ή μικρό αιμάτωμα αποκαθίσταται η μύτη στο φυσιολογικό. Οποιαδήποτε παρεκτόπιση της μύτης θα πρέπει να αξιολογείται από τον ειδικό και να δίνεται μεγάλη προσοχή στις περιπτώσεις που μετά από κάκωση της μύτης παρατηρείται ρινική συμφόρηση και πυρετός.